Achterlating

Rechtopnee - Solomon

Solomon woonde alleen met zijn moeder in de Flevopolder. Het ging niet goed op school. Solomon vond het moeilijk zich in de klas te concentreren en er waren heel veel dingen veel leuker dan huiswerk maken. Bijvoorbeeld het bezoeken van doordeweekse feestjes, rondhangen bij het winkelcentrum of gamen bij vrienden.

School

“Ik moest me een paar keer met mijn moeder bij de schooldecaan melden. Die zei dat mijn resultaten en werkhouding echt snel beter moesten. Hij vroeg of mijn moeder me daarbij kon helpen. Maar mama heeft het veel te druk met haar werk om dat te doen, en begrijpt helemaal niets van mijn huiswerk.”

Opa en Oma

Solomon bleef zitten en zijn moeder stuurde hem in de zomervakantie naar Ethiopië, het land van zijn vader die hij nog nooit had gezien. Daar stond niet, zoals werd gezegd, Solomons vader op het vliegveld van Addis Abeba op hem te wachten, maar zijn oom. Die bracht hem naar zijn opa en oma. “Ik vroeg hem wanneer en waar ik mijn vader zou ontmoeten. Toen kreeg ik klappen. Ik moest niet zo brutaal zijn. Ik kreeg te horen dat ze me daar wel wat beter zouden opvoeden.”

In plaats van een korte vakantie en leuke kennismaking met zijn vader werd hij streng gecontroleerd door zijn strenge opa en oma. “Als mijn moeder belde, mocht ik niet klagen. Als ik vroeg wanneer ik weer terug naar huis mocht komen, zei ze dat ik geduld moest hebben, anders zou ik het wel merken. Maar ik werd daar gek. Ik verstond niemand, mocht niet naar school en werd voortdurend in de gaten gehouden.”

Terugkeer

Uiteindelijk lukte het hem een keer ’s nachts, toen opa en oma lagen te slapen, via internet contact te leggen met een vriend die voor hem ging googelen en op de site van LKHA terechtkwam. Zij hielpen hem terug te keren naar Nederland.

“Ik voelde me in Ethiopië verlaten, achtergelaten en hartstikke alleen. Zonder geld, zonder paspoort en zonder idee hoelang dat allemaal zou gaan duren. Ik ben zó blij dat ik toch hulp kreeg. Dat er mensen zijn, die je helemaal niet kennen, maar die er wel voor je zijn.”

Neegezegd - Akane

Solomon, inmiddels 21 jaar, heeft het naar zijn zin bij de snackbar van Nahid. Hij werkt er van 4 tot 10 uur ’s avonds en is nog geen één keer te laat gekomen. Dat heeft hij wel geleerd van zijn tijd op school. Het gaat hem niet nog een keer gebeuren dat zijn werkhouding hem in de weg zit.

VERLIEFD

Oh shit, daar is ze. Ze is wel héél mooi. En hoe ze praat… Solomon staat achter de kassa en neemt de bestelling van Akane (21 jaar) op. Ze is nu al twee keer deze week in de snackbar geweest en dat al drie weken achter elkaar. Als Solomon haar aankijkt, bloost ze. Hij waagt het erop. “Volgens mij vind jij de harira hier wel erg lekker. Zin om dit een keer samen te eten?” Er valt een stilte. Dan verschijnt er een voorzichtige glimlach op het gezicht van Akane. Het lijkt haar erg leuk, antwoordt ze verlegen.

NIET DEZELFDE CULTUUR

Akane en Solomon zien elkaar de daaropvolgende maanden bijna iedere week. Ze krijgen een relatie en zijn smoorverliefd. Dit tot ergernis van Akane’s ouders. Haar moeder steekt haar mening over de relatie van haar dochter niet onder stoelen of banken tijdens de koffieochtenden in het wijkcentrum. “Ook al hebben Akane en Solomon hetzelfde geloof. Iemand uit Algerije kan geen relatie hebben met een jongen uit Ethiopië, ook de cultuur moet hetzelfde zijn!” roept ze. “Als Akane haar relatie niet beëindigt dan sturen we haar terug naar Algerije. Daar komt ze niet in aanraking met zulke mannen, dreigt ze.

Imra, een vriendin van Akane’s moeder, hoort het aan. Ze weet hoe conservatief de ouders van Akane zijn. Ze ruikt onraad en besluit Akane te waarschuwen. Ze vertelt Akane dat haar moeder wil dat ze de relatie verbreekt. En dat het haar een goed idee lijkt om Akane terug te sturen naar Algerije.

ONBUIGZAME OUDERS

Akane vertelt Imra gek van haar ouders te worden. Dat ze telkens van haar vader te horen krijgt wat er verkeerd is aan Ethiopische mannen. Wat ze ook probeert, haar ouders zijn harstikke onbuigzaam. Imra adviseert Akane hier met haar ouders over te praten. Hopelijk kan dat op een goede, positieve, respectvolle manier. Maar wees gewaarschuwd, zegt Imra: “Laat het je niet gebeuren dat je ouders je straks tijdens de zomervakantie achterlaten in Algerije. Zonder paspoort en mobiele telefoon.” Imra heeft dit bij andere vriendinnen zien gebeuren. Hun kinderen heeft ze na de zomervakantie niet meer teruggezien. Dit mag Akane niet overkomen!

Solomon en Akane zitten aan een tafeltje in de snackbar van Nahid, en ze vertelt over het gesprek met Imra. “Ze zei dat mijn ouders dreigen me deze zomervakantie achter te laten in Algerije.“ Solomon slikt een brok in zijn keel weg. Dit nieuws brengt hem terug naar wat hem is overkomen. Al was hij toen niet op de hoogte van de plannen van zijn moeder.

VOOR ZICHZELF OPKOMEN

Hij wil Akane niet kwijt. Solomon en Akane besluiten samen met haar ouders te gaan praten. Tijdens dit moeilijke gesprek vertellen ze over hun zorgen en leggen uit dat twee verschillende culturen prima samen kunnen leven. Solomon hoort Akane zeggen dat ze van hem houdt en dat ze vanaf nu niet meer met haar ouders meegaat op familiebezoek in Algerije. Ze vertelt dat ze een toekomt met Solomon ziet. Voor haar ouders is dit even slikken. Ze hebben Akane nog nooit zo voor zichzelf op zien komen. Solomon is trots op haar.

VERTROUWEN HERSTELLEN

Een jaar later, is het contact tussen Akane en haar ouders oké. Toch blijven ze een beetje moeilijk doen als Solomon erbij is. Hij is nog niet welkom op familiefeestjes, omdat haar ouders zich toch nog een beetje schamen richting de rest van de familie. Dat vindt Solomon jammer, maar hij en Akane hebben besloten om er begrip voor te hebben.

Ze gunnen haar ouders en haar familie de tijd om te wennen aan de nieuwe situatie. En in de tussentijd laten ze zien dat ze dan misschien wel hun eigen keuzes maken, maar dat ze wel trouw naar de moskee gaan en goed contact hebben met de imam. Zo hopen ze het vertrouwen te herstellen. Want als ze binnenkort gaan trouwen: dan willen Akane en Solomon dat iedereen daar bij is. Familie én schoonfamilie, en snackbareigenaar Nahid. Daar waar het allemaal begon…